Strona główna
KIM JESTEM I CO OSIĄGNĄŁEM
Urodziłem się 29 sierpnia 1935 roku w Warszawie. Od 1945 roku mieszkam w Łodzi, gdzie w 1952 roku ukończyłem z wyróżnieniem III LO im. Tadeusza Kościuszki i odbyłem studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej, uzyskując w 1957 roku dyplom magistra inżyniera w specjalności Maszyny i Urządzenia Energetyczne.
Moja kariera naukowa związana jest z Politechniką Łódzką.W latach 1965, 1975 i 1980 uzyskałem w tej uczelni odpowiednio: stopień doktora nauk technicznych (z wyróżnieniem), stopień doktora habilitowanego (z wyróżnieniem) i tytuł profesora.
Moją dyscypliną naukowa jest budowa i eksploatacja maszyn – energetyka.
W okresie 1957-1965 pracowałem jako konstruktor, asystent i st. asystent w Katedrze Cieplnych Maszyn Przepływowych PŁ, w latach 1965-1975 byłem adiunktem i następnie do roku 1980 docentem.W okresie 1977 - 1978 roku pracowałem jako visiting profesor w Uniwersytecie Paryż VI im. Piotra i Marii Curie, a w latach 1981-1986 wykładałem na Uniwersytecie Technicznym w Oranie (Algieria). Od 1991 roku jestem profesorem zwyczajnym Politechniki Łódzkiej.
Główne dziedziny moich badań to:
- ogólna teoria maszyn przepływowych oraz przepływ przez stopnie turbinowe dośrodkowe (1960-1967),
- silniki turbospalinowe (od 1957),
- napędy mikroturbinowe oraz łożyskowanie gazowe (od 1964),
- badania niestacjonarnego przepływu w stopniach osiowych turbin, oddziaływania wirnik-stator oraz tzw. clocking effect (od 1993)
- wykorzystanie energii geotermalnej (od 2002)
Moje główne osiągnięcia dla gospodarki narodowej:
- pierwszy polski silnik turbospalinowy małej mocy, produkcja w WSK Rzeszów,
- turbinowa wiertarka dentystyczna na łożyskach powietrznych, produkcja w Zakładach MIFAM w Milanówku,
- turbinowe wrzeciona szlifierski i wiertarskie na łożyskach powietrznych, zakłady PONAR-JOTES w Łodzi i MIFAM w Milanówku,
- automatyczna linia do ostrzenia igieł lekarskich, zakłady MIFAM w Milanówku.
Bilans moich publikacji: (Zobacz: szczegółowy wykaz publikacji>>)
- monografie i książki - 5
- artykuły naukowe - 47
- inne publikacje techniczne - 17
- publikacje z zakresu zarządzania uczelnią - 7
- opublikowane wystąpienia okolicznościowe - 10
- tłumaczenia z języka francuskiego – 4
- patenty – 14
Wypromowałem ośmiu doktorów (Zobacz: lista wypromowanych doktorów>>.
Prowadzę wykłady w języku polskim i francuskim.
W 1987 roku zostałem wybrany dziekanem Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej. Objąłem wydział w stanie zapaści naukowej z 11 docentami bez habilitacji w Radzie Wydziału. Przez dziesięć lat nie przeprowadzono na wydziale żadnej habilitacji. W okresie 3-letniej kadencji dziekana zmobilizowałem wytypowanych adiunktów do pracy naukowej i przeprowadziłem 11 przewodów habilitacyjnych oraz dodatkowo 4 przewody profesorskie. Uratowało to Wydział Mechaniczny PŁ przed utratą uprawnień doktoryzowania i habilitowania kiedy w 1990 roku na mocy nowej ustawy o szkolnictwie wyższym 11 docentów bez habilitacji musiało opuścić radę wydziału. Rozpocząłem proces komputeryzacji biura dziekanatu i zmian programowych w dydaktyce. Uruchomiłem wymianę studentów z uczelniami francuskimi a także zapoczątkowałem międzynarodowe seminarium studenckie, które odbywa się do dnia dzisiejszego pod nazwą STUSYM.
W 1990 roku zostałem wybrany rektorem Politechniki Łódzkiej na pierwszą kadencję i w roku 1993 na drugą. W okresie 1990 – 96 zostały powołane 3 nowe wydziały (Organizacji i Zarządzania oraz Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska w Łodzi i Wydział Inżynierii Włókienniczej i Ochrony Środowiska w Filii PŁ w Bielsku Białej) oraz Centrum Kształcenia Międzynarodowego ( International Faculty of Engineering - IFE), gdzie odbywają się studia w języku angielskim i francuskim i gdzie obecnie studiuje ponad 1000 studentów, co jest rekordem w skali kraju. IFE zapewnia obecnie Politechnice Łódzkiej największą liczbowo wymianę studentów wśród polskich uczelni technicznych.
W 2005 roku powstały przy współpracy z Uniwersytetem Lyon3 studia specjalne pod nazwą Université de la Mode. Utworzone także zostało Centrum Diagnostyki i Terapii Laserowej, gdzie prowadzone są, przy współpracy z Uniwersytetem Medycznym w Łodzi, badania nad zastosowaniem promieniowania laserowego w lecznictwie. Zakupiono 6 budynków pofabrycznych (w tym 2 rezydencje fabrykanckie) i 2 ha terenu po zakładach LODEX, przyległych do dawnego kampusu PŁ. Po wyremontowaniu wydatnie zwiększyło to infrastrukturę lokalową uczelni, przyczyniając się także do uratowania architektury pofabrycznej Łodzi (Galeria>>).
Powołane zostało Centrum Komputerowe Politechniki Łódzkiej, które odegrało w ramach ośrodka LODMAN ważną rolę przy komputeryzacji Łodzi i regionu. W 1996 roku wprowadzono zdecentralizowany system zarządzania i finansów, który wspomagany systemem informatycznym umożliwia sprawne zarządzanie uczelnią i od 13 już lat sprzyja osiąganiu przez nią dodatnich wyników finansowych. W roku 1992 rozpoczęto organizację regularnych koncertów „Muzyka na Politechnice", które stały się słynne w kraju i za granicą, przyczyniając się do skutecznej promocji uczelni (Galeria>>).
Po sześcioletniej przerwie w roku 2002 po raz trzeci zostałem wybrany rektorem PŁ, w roku 2005 po raz czwarty. Trzecią kadencję rozpocząłem od wprowadzenia programu naprawczego finansów uczelni i po roku „wyrzeczeń” wyprowadziłem ją z trudnej sytuacji finansowej. Sprzyjało temu wprowadzenie Systemu Informatycznego Dydaktyki SID, skomputeryzowanie obsługi kwestury i działu osobowego. W wyniku tych działań PŁ należy do grupy najbardziej zinformatyzowanych polskich uczelni.
W celu zabezpieczenia uczelni przed nieuczciwą konkurencją ze strony własnych pracowników został wprowadzony aneks do umów o pracę gdzie wyraźnie sprecyzowano na czym polega „sprzeczność interesów” uczelni i jej pracownika.
W roku 2003 ukończono rewitalizację budynku „trzech wydziałów”, nazwanego przez studentów z racji 150 m długości „tramwajem” i wystąpiono z sukcesem o przyznanie funduszów unijnych (37 milionów PLN) na 4 nowe inwestycje. W latach 2005-2008 rozbudowano Studium Języków Obcych, zbudowano w oparciu o budynek pofabryczny siedzibę Centrum Kształcenia Międzynarodowego, zbudowano Centrum Mikroelektroniki i Technik Informatycznych oraz wyposażono w sprzęt komputerowy Katedrę Informatyki Stosowanej. Z dotacji ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego rozbudowano Instytut Maszyn Przepływowych. Prowadzono także intensywne działania remontowe a szczególnie termoizolacyjne, w tym masowa wymiana okien.
Z mojej inicjatywy w roku 2007 powstało Publiczne Ogólnokształcące Liceum Politechniki Łódzkiej z siedzibą w kampusie PŁ, wykorzystujące zaplecze laboratoryjne uczelni do nauki języków obcych i ćwiczeń WF. Pierwsza i druga rekrutacja zakończyły się wielkim sukcesem. Obecnie liceum posiada 7 klas (4 pierwsze i 3 drugie). W roku 2010 odbędzie się pierwsza matura (Galeria>>).
W roku 2008, przy moim silnym poparciu, uruchomiono Łódzki Uniwersytet Dziecięcy (ŁUD), w którym prowadzone są zajęcia dla dzieci w wieku od 7 do12 lat. Zainteresowanie ŁUD przeszło najśmielsze oczekiwania. W każdym semestrze odbywają się wykłady i ćwiczenia dla 580 dzieci, głównie z Łodzi i regionu łódzkiego. Liceum PŁ, ŁUD i Uniwersytet III Wieku przy PŁ potwierdzają służebną rolę Politechniki względem miasta Łodzi i naszego regionu (Galeria>>).
W latach 2002-2008 konsekwentnie prowadzono działania humanizujące studentów i pracowników. Duże sukcesy odnosi chór PŁ, w roku 2007 powstała Akademicka Orkiestra (Galeria>>). Wielkim powodzeniem cieszą się koncerty „Muzyka na Politechnice. W dniu 17 lutego 2009 odbył się czterechsetny koncert w okresie 17 lat (Galeria>>) .
W ostatnim okresie Politechnika Łódzka weszła do grona najlepszych polskich uczelni technicznych. W najpoważniejszym rankingu 24. wyższych uczelni technicznych prowadzonego przez dziennik „Rzeczpospolita” i czasopismo „Perspektywy” PŁ przesunęła się z 9. miejsca w 2002 roku na 4. miejsce w latach 2007 i 2008. W rankingu wszystkich rodzajów polskich uczelni określona została jako najlepsza uczelnia regionu łódzkiego (Galeria>>).
Oprócz wymienionych wyżej stanowisk dziekana i rektora w latach 1990 – 2008 zajmowałem szereg ważnych stanowisk w szkolnictwie wyższym i w radach naukowych, a mianowicie:
- dyrektor Instytutu Maszyn Przepływowych PŁ (1991-2007)
- członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, przewodniczący Sekcji Uczelni Technicznych (1997-2000)
- członek Prezydium Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich KRASP (2002-2008)
- przewodniczący Konferencji Rektorów Państwowych Uczelni Łodzi (2002-2008)
- przewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych KRPUT (2005-2008) – obecnie honorowy przewodniczący KRPUT (Galeria>>).
- przewodniczący Rad Naukowych – ITC Łódź (1999-2002) i COBR CENARO Łódź (1991-2008).
Odbyłem następujące misje zagraniczne:
- Francja (1962/1963)
- Anglia (1963)
- Francja (1977/1978)
- Algieria (1981-1986)
- Belgia (1978-1986 cykliczne wykłady)
- Kanada (1984)
- Francja (1988-1997 seminaria)
- Niemcy (1997-2002 seminaria)
Pięć uczelni nadało mi doktoraty honoris causa (Galeria>>), mam wysokie odznaczenia państwowe polskie i francuskie (legia honorowa i palmy akademickie), jestem laureatem wielu nagród (Galeria>>).
Jako przewodniczący KRPUT zainaugurowałem akcję „Dziewczyny na politechniki” (Galeria>>).
Moje pasja to muzyka. Jestem inicjatorem „Muzyki na Politechnice” (Galeria>>). Zrobiłem nagrania dla radia Łódź (Galeria>>) , prowadzę w radiu Żak Politechniki Łódzkiej, razem ze studentką Katarzyną Trzos, cykliczną audycję „Piosenka francuska”. Lubię spędzać wakacje zimowe na nartach (Galeria>>).
Żona moja Halina jest doktorem medycyny, lekarzem pediatrą. Mamy jedynego syna Tomasza, ożenionego z Francuską Marie- Annick, oraz dwóch wnuków Jana i Stefana (Galeria>>).